Εὐήνιος, ον, (ἡνία) εὐπειθὴς εἰς τὰς ἡνίας, εὐχερῶς συρόμενος,ευήνιος — ο (ΑΜ εὐήνιος, ον) 1. ο υπάκουος στα ηνία, αυτός που κυβερνιέται εύκολα με χαλινάρι (α. «εὐήνια ὀχήματα» β. «ἵπποι εὐηνιώτατοι», Πλάτ.) 2. (για ανθρώπους) αυτός που χειραγωγείται εύκολα, ο εύπλαστος μσν. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) εὐήνια με υπακοή …
Ο δάσκαλος είναι πάνω απ΄όλα πολιτικός έλεγε ο Freire εννοώντας ότι βασικός του στόχος είναι ή θα έπρεπε να είναι η βελτίωση των συνθήκων ζωής των μαθητών και μαθητριών του. Ο εκπαιδευτικός άλλωστε ακόμη κι όταν δεν έχει την εξουσία να εφαρμόσει αυτό που είναι κοινωνικά δίκαιο και επιστημονικά εφικτό χρειάζεται να το γνωρίζει έτσι ώστε να μπορεί να το χρησιμοποιεί σαν κριτήριο αξιολόγησης όταν καλείται να κρίνει νέα εκπαιδευτικά μέτρα (Τσιάκαλος-Η υπόσχεση της Παιδαγωγικής). Τι θέλω να πω; Απλά οι εκπαιδευτικοί έχουν λόγο για κάθε αλλαγή που συμβαίνει στην εκπαίδευση, δεν είναι και δε θα έπρεπε να είναι ούτε εύπλαστοι, ούτε ευήνιοι. Βέβαια δεν μπορούμε να είμαστε κι αφελείς. Δε διαμορφώνει η εκπαίδευση την κοινωνία παρά η κοινωνία την εκπαίδευση με βάση τις ανάγκες της και τα θέλω της. Όμως και οι εκπαιδευτικοί μπορούν να εκφράσουν τα επιστημονικά και παιδαγωγικά τους επιχειρήματα ώστε οι όποιες αλλαγές να είναι προς το συμφέρον των παιδιών. Bottom up οι αλλαγές συναποφασίζονται από κάτω προς τα πάνω. Σήμερα οι εκπαιδευτικοί έχουν έναν διευρυμένο ρόλο καθώς πολλοί κοινωνικοί θεσμοί δεν μπορούν να λειτουργήσουν πάντα με την επάρκεια που θα έπρεπε. Το σχολείο μπορεί να παίξει τον ρόλο που του αρμόζει και οι εκπαιδευτικοί πέρα από κοντόφθαλμες και αρνητικές στάσεις και οπτικές μπορούν να μην είναι απλά διεκπεραιωτές μιας εκπαιδευτικής πολιτικής παρά συνδημιουργοί και υλοποιητές. Γνωρίζω ότι συχνά βρίσκονται σε ανασφάλεια αισθανόμενοι να απειλούνται από ομάδες πίεσης (γονείς-υπουργείο παιδείας-στελέχη εκπ/σης), θεωρώ όμως πως και οι ίδιοι έχουν μερίδιο ευθύνης γι' αυτό. Φρονώ όμως πως πρέπει να εμπιστευτούμε τους δασκάλους μας όλων των βαθμίδων μια που πολλαπλά έχουν αποδείξει ότι το αξίζουν!! Άλλωστε κατά τον Αριστοτέλη «Αυτοί που δίνουν καλή εκπαίδευση στα παιδιά, πρέπει να τιμώνται περισσότερο από εκείνους που τα γέννησαν, γιατί οι γονείς τους έδωσαν μόνο τη ζωή, οι παιδαγωγοί όμως την ικανότητα να ζουν καλά.» Παπαδόπουλος Πάρης
