Σεμινάριο στην Αξιούπολη Κιλκίς

Ο σχολικός σύμβουλος της 3ης Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Π.Ε. Νομού Κιλκίς Κος Τρικαλιώτης Γιάννης διοργανώνει σεμινάριο στις 4 Σεπτεμβρίου στο 2ο Δημοτικό σχολείο Αξιούπολης.

Πραγματοποίηση επιμορφωτικής ημερίδας στις 6 Σεπτεμβρίου

  Ο Σχολικός Σύμβουλος της 2^ης Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Ν. Κιλκίς διοργανώνει επιμορφωτική συνάντηση-ημερίδα, με θέμα: «Σύγχρονες Εκπαιδευτικές Προσεγγίσεις». Η αναλυτική θεματολογία του σεμιναρίου έχει ως εξής:

  Το σεμινάριο απευθύνεται σε και αφορά όλους τους/τις εκπαιδευτικούς των σχολείων της Περιφέρειάς μας, οι οποίοι και καλούνται να το παρακολουθήσουν.

  Την παιδαγωγική και επιστημονική εποπτεία και γενική ευθύνη της διοργάνωσης έχει ο σχολικός σύμβουλος της 2^ης Περιφέρειας.

 Η εφαρμογή του σεμιναρίου θα γίνει σε παράλληλα βιωματικά εργαστήρια σε ομάδες.

Πρόσθετες διευκρινίσεις:

Ημερομηνία, Χρόνος  και Χώρος διεξαγωγής: Στις 6 Σεπτεμβρίου 2012, από 8:30 π.μ.-13:30, 

στο 8^ο Δημοτικό Σχολείο Κιλκίς.

Παγκόσμια κατάταξη ελληνικών ιδρυμάτων 2012

Συχνά υποβαθμίζουν κάποιοι τα ελληνικά δημόσια Πανεπιστήμια. Εσκεμμένα, από αφέλεια ή από άγνοια  μάλλον τα αδικούν. Μπορώ να μιλήσω για το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και ιδιαίτερα για το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, όπου γνωρίζω την εξαιρετική δουλειά που γίνεται, με πλήθος διεθνών δημοσιεύσεων σε επιστημονικά περιοδικά και διενέργεια παγκόσμιων συνεδρίων http://ihpst2011.eled.auth.gr/indexgr.htm. Άλλωστε τα παραπάνω αποτελέσματα με τη βελτίωση της παγκόσμιας θέσης του ΑΠΘ κατά 249 θέσεις το αποδεικνύουν ξεκάθαρα. Κι όλα αυτά όταν ο δείκτης έρευνας και τεχνολογίας (research & development- R & D) είναι από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη.

Η όποια κριτική και αμφισβήτηση ας γίνεται με τεκμήρια και επιχειρήματα κι όχι με ισχυρισμούς, είναι καιρός να αναδείξουμε τον καλό μας εαυτό που και υπάρχει και αποτελεί αντικείμενο σεβασμού από τους άλλους.

ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ

Ερευνώντας τις απόψεις μαθητών και μαθητριών για τη φύση των Φυσικών Επιστημών

Κύρια φροντίδα όλων όσων ασχολούμαστε με την εκπαίδευση μελλοντικών και εν ενεργεία εκπαιδευτικών στη διδασκαλία των φυσικών επιστημών είναι να βοηθήσουμε και να ενθαρρύνουμε τους δασκάλους και τις δασκάλες να μεταβούν από την παραδοσιακή αντίληψη που έχουν για τη διδασκαλία των φυσικών επιστημών, σε μια πιο σύγχρονη οπτική, όπως αυτή εκφράζεται από την τρέχουσα έρευνα στη διδακτική των φυσικών επιστημών και από τις διεθνείς τάσεις στα αναλυτικά προγράμματα σήμερα- με άλλα λόγια, να διευκολύνουμε τη μετάβαση από μια διδασκαλία που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο απλά «αναμεταδίδει» το περιεχόμενο των φυσικών επιστημών, σε μια διδασκαλία που καλλιεργεί τον γραμματισμό στις φυσικές επιστήμες για όλους και για όλες. Αυτό σημαίνει, ότι εκτός από τη μάθηση του περιεχομένου των φυσικών επιστημών, οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να γνωρίσουν και να εκτιμήσουν τη φύση( των στοιχείων της επιστήμης και του τρόπου με τον οποίο αλληλεπιδρά με τον πολιτισμό και την κοινωνία )των φυσικών επιστημών.

Οι φυσικές επιστήμες επηρεάζουν τις ζωές όλων μας, μας προσφέρουν την τεχνολογία και διαμορφώνουν την αντίληψή μας για τον κόσμο. Επίσης θέτουν θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο που εμείς οι άνθρωποι αλληλεπιδρούμε με τη φύση. Και καθώς οι φυσικές επιστήμες εξελίσσουν και αλλάζουν τον κόσμο, κάθε γενιά δεν ψάχνει απλά για καινούριες σύγχρονες απαντήσεις, αλλά επαναδιατυπώνει από την αρχή τα θεμελιώδη αυτά ερωτήματα. Και αυτή ακριβώς είναι η δυναμική των φυσικών επιστημών. Εισάγοντας τους εκπαιδευτικούς στη διδασκαλία της φύσης των φυσικών επιστημών τους προσφέρουμε κίνητρο, προοπτική και έμπνευση αρχικά για να μαθητεύσουν οι ίδιοι στις φυσικές επιστήμες και να εκτιμήσουν την επίδραση των φυσικών επιστημών στην κοινωνία και τον πολιτισμό, και στη συνέχεια για να καλωσορίσουν και να ενθαρρύνουν τους μαθητές και τις μαθήτριές τους να συμμετέχουν στη μάθηση στις φυσικές επιστήμες καθώς αυτές παρουσιάζονται ενταγμένες στο ευρύτερο κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο προέκυψαν.

Το παρακάτω αποτελεί μέρος ενός φυλλαδίου (ερωτηματολογίου), που δόθηκε σε μαθητές και μαθήτριες γυμνασίων και δημοτικών σχολείων χωρών της Ευρώπης (Ελλάδα, Ουγγαρία, Γερμανία, Ιταλία, Πορτογαλία, κ.λ.π) για τη διερεύνηση των απόψεών τους για τις φυσικές επιστήμες και το πως αυτές αλληλεπιδρούν με τον πολιτισμό, την ιστορία και την κοινωνία.

Περισσότερα στο:  http://ihpst2011.eled.auth.gr/indexgr.htm   &  http://hipstwiki.wetpaint.com/  &  http://hipst.eled.auth.gr/

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣ ΜΑΘΗΤΩΝ & ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

Το Πρόγραμμα PISA (Programme for International Student Assessment) είναι μια διεθνής έρευνα στο χώρο της εκπαίδευσης που διεξάγεται σε τακτά χρονικά διαστήματα από το 2000  μέχρι σήμερα. Είναι αποτέλεσμα συνεργασίας των χωρών μελών του ΟΟΣΑ και της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης του ΟΟΣΑ,  στο έργο της οποίας ανήκει μεταξύ άλλων και η συλλογή δεδομένων, καθώς και η παροχή συγκριτικών στοιχείων για τα εκπαιδευτικά συστήματα των συμμετεχουσών χωρών. Το PISA  αξιολογεί πόσο καλά προετοιμασμένοι είναι οι 15χρονοι μαθητές, που βρίσκονται στο τέλος της υποχρεωτικής τους εκπαίδευσης να αξιοποιούν γνώσεις και δεξιότητες που τους είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση των μελλοντικών προκλήσεων και την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή τους στην κοινωνία. Για το σκοπό αυτό εστιάζει το ενδιαφέρον στις επιδόσεις των μαθητών σε περιοχές κλειδιά, όπως η Κατανόηση Κειμένου, τα Μαθηματικά και οι Φυσικές Επιστήμες. Το PISA  δεν εξετάζει απλώς την ικανότητα των μαθητών να αξιοποιούν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους, αλλά κυρίως διερευνά σε ποιο βαθμό είναι ικανοί να χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους σε νέες καταστάσεις εντός ή εκτός του σχολείου. Πέραν της αξιολόγησης των γνώσεων και δεξιοτήτων των μαθητών στα τρία αντικείμενα, το PISA συλλέγει δεδομένα και για τους ίδιους τους μαθητές, τα σχολεία τους και τα εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών, προκειμένου να διερευνηθούν παράγοντες που σχετίζονται με τις  επιδόσεις τους. Η έρευνα γίνεται κάθε τρία χρόνια. Σε κάθε φάση υλοποίησής της (Πίνακας 1.1), βασικό αντικείμενο έρευνας ορίζεται ένα από τα τρία και εξετάζεται λεπτομερώς, ενώ τα άλλα δυο εξετάζονται σε μικρότερη έκταση. Με την ολοκλήρωση των τριών φάσεων της έρευνας,  οπότε και τα τρία αντικείμενα έχουν εξεταστεί λεπτομερώς,  συμπληρώνεται ένας κύκλος.

Κεντρική έννοια του PISA είναι ο εγγραμματισμός (literacy) των μαθητών στην Κατανόηση Κειμένου, τα Μαθηματικά και τις Φυσικές Επιστήμες. Ως εγγραμματισμός ορίζεται η ικανότητα των μαθητών να εφαρμόζουν τις γνώσεις και δεξιότητες που απέκτησαν στα τρία βασικά αντικείμενα, ώστε να αναλύουν, να συλλογίζονται και να επικοινωνούν αποτελεσματικά όταν διατυπώνουν, επιλύουν και ερμηνεύουν προβλήματα της καθημερινής ζωής. Η αξιολόγηση του εγγραμματισμού των μαθητών στο PISA οργανώνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξετάζονται όχι μόνο στοιχεία του κάθε αντικειμένου, όπως η γνώση και οι δεξιότητες που απαιτούνται για την επεξεργασία κάθε θέματος, αλλά και διάφοροι παράγοντες από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον που επηρεάζουν την ανάπτυξη των γνώσεων και των δεξιοτήτων των μαθητών στο σχολείο και στο σπίτι.

Το δείγμα

Το Πρόγραμμα PISA αξιολογεί τις επιδόσεις15χρονων μαθητών. Η επιλογή του δείγματος των σχολείων που πρόκειται να συμμετάσχουνστην έρευνα πραγματοποιείται από το PISA με στρωματοποιημένη δειγματοληψία, ενώ το δείγμα των μαθητών προέρχεται από τυχαία δειγματοληψία, βάσει των στοιχείων του πληθυσμού-στόχου, τα οποία παρέχουν οι συμμετέχουσες χώρες. Συνήθως από κάθε σχολείο του δείγματος συμμετέχουν 35 μαθητές. Από το 2000 έως το 2006 έχουν αξιολογηθεί περισσότεροι από 1.000.000 μαθητές. Ειδικά στην έρευνα PISA 2006 συμμετείχαν 400.000 μαθητές. Οι μαθητές αυτοί (γεννημένοι όλοι το 1990) αποτελούσαν αντιπροσωπευτικό δείγμα ενός συνόλου 20.000.000 15χρονων μαθητών από 57 συμμετέχουσες χώρες.

Τα εργαλεία

Τα δεδομένα της έρευνας συλλέγονται μέσω των

παρακάτω εργαλείων:

• Τα Φυλλάδια του τεστ για τους μαθητές

• Το Ερωτηματολόγιο για τους μαθητές

• Το Ερωτηματολόγιο για τους Διευθυντές

των σχολείων

Επιδόσεις των μαθητών στις Φυσικές Επιστήμες

Στο πεδίο του Επιστημονικού Εγγραμματισμού εξετάζεται η ικανότητα του μαθητή να χρησιμοποιεί την επιστημονική γνώση για να αναγνωρίζει τα επιστημονικά ζητήματα, να αποκτά νέα γνώση, να εξηγεί φαινόμενα με επιστημονικό τρόπο και να οδηγείται σε συμπεράσματα βασισμένα σε επιστημονικά τεκμήρια για θέματα σχετικά με τις Φυσικές Επιστήμες και την τεχνολογία. Επιπλέον, περιλαμβάνεται η κατανόηση της επιστήμης ως μιας μορφής ανθρώπινης γνώσης και διερεύνησης, η επίγνωση τού πώς η επιστήμη και η τεχνολογία διαμορφώνουν το υλικό, πνευματικό και πολιτισμικό περιβάλλον και η προθυμία του για ενασχόληση και συμμετοχή ως ενεργού πολίτη σε ζητήματα που σχετίζονται με τις Φυσικές Επιστήμες.

Βασικά αποτελέσματα Ελλάδας

Η μέση επίδοση της Ελλάδας στις Φυσικές Επιστήμες μειώθηκε κατά 3 μονάδες από το 2006.

Η μέση επίδοση της Ελλάδας μειώθηκε κατά 3μονάδες από το 2006 (από 473 μονάδες το 2006 σε 470 το 2009), αλλά αυτή η διαφορά δεν είναι στατιστικά σημαντική. Αυτή η μείωση των επιδόσεων αποτυπώνεται τόσο στη μείωση των μαθητών που επιδεικνύουν υψηλές επιστημονικές ικανότητες (επίπεδα 5 και 6), όσο και στην αύξηση των μαθητών που εμφανίζουν επιδόσεις χαμηλότερες από το επίπεδο 2.Ειδικότερα, το ποσοστό των μαθητών στην Ελλάδα που επιτυγχάνουν στα επίπεδα 5 και ανώτερο μειώθηκε από 3,4% το 2006 σε 3,1% το 2009. Αντίστοιχα, το ποσοστό των μαθητών που δεν επιτυγχάνουν στο επίπεδο 2 αυξήθηκε από 24% το 2006 σε 25,3% το 2009.

Στην Ελλάδα τα κορίτσια έχουν σημαντικά υψηλότερες επιδόσεις από τα αγόρια στις Φυσικές Επιστήμες.

Η διαφορά στη μέση επίδοση των κοριτσιών με αυτήν των αγοριών στην Ελλάδα είναι 10 μονάδες και είναι στατιστικά σημαντική. Τα κορίτσια εμφανίζουν μέση επίδοση 475 μονάδων στην κλίμακα του επιστημονικού εγγραμματισμού, ενώ τα αγόρια έχουν μέση επίδοση 465 μονάδων στην ίδια κλίμακα.

ΝΕΑ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ Α.Π.Σ.

Τα νέα προγράμματα σπουδών τα οποία είναι και αναρτημένα στο: NEA ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ, θεωρώ πως είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, εκείνης που χρόνια τώρα ο κλάδος των εκπαιδευτικών επιζητούσε. Είναι στοχοκεντρικά και εννοιοκεντρικά, ενσωματώνουν τις τεχνολογίες της (Τ.Π.Ε.) τεχνολογίας πληροφορίας κι επικοινωνιών και παράλληλα δίνουν τη δυνατότητα στον/στην εκπαιδευτικό να διαφοροποιήσει τη διδασκαλία του, αναζητώντας και αντλώντας υλικό από πολλαπλές πηγές πέρα από το σχολικό βιβλίο. Ουσιαστικά το μάθημα θα υλοποιείται με τη μορφή σχεδίου εργασίας (project) κάτι που όμως διαφοροποιεί το στατικό ρόλο του/της εκπαιδευτικού και απαιτεί ένα πιο δυναμικό και πολυσύνθετο ρόλο. Δηλαδή το μάθημα θα υλοποιείται μέσα από μια τριπολική σχέση:     

Τα ερωτήματα όμως που πρέπει ν’ απαντηθούν είναι η δυνατότητα των εκπαιδευτικών να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτές (μια που χρόνια γνώριζαν να δουλεύουν μέσα από το βιβλίο κι όχι από το αναλυτικό πρόγραμμα και παράλληλα πόσοι από αυτούς γνωρίζουν επαρκώς τις Τ.Π.Ε. ) αλλά ακόμη και η δυνατότητα των σχολείων -ιδιαίτερα τα ολιγοθέσια-να στηρίξουν μια τέτοια προσέγγιση. Στη σωστή όμως κατεύθυνση βρίσκεται η απαλοιφή από τα νέα αναλυτικά προγράμματα δύσκολων ενοτήτων κι εννοιών π.χ.( ο μικρόκοσμος για τις φυσικές επιστήμες Ε’ και Στ’ τάξης).

Θα χρειαστεί δουλειά και στήριξη του/της εκπαιδευτικού κι αυτό σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία, όμως όλοι ζητάμε ν’ αλλάξει κάτι στην εκπαίδευση και γι΄αυτό πρέπει να τολμήσουμε. Θεωρώντας πως τα νέα προγράμματα σπουδών ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις, πιστεύω ότι μπορούμε μέσα από μια άλλη οπτική που συχνά την εφαρμόζαμε αποσπασματικά στην τάξη μας να τη δούμε τώρα πιο οργανωμένα και να αλλάξουμε την παιδεία μας προς το καλύτερο.

Παπαδόπουλος Πάρης