Ένα ασφαλιστικό σύστημα θεωρείται διεθνώς βιώσιμο όταν η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους είναι τέσσερα προς ένα (4/1). Τα σημερινά όμως στοιχεία είναι παραπάνω από ανησυχητικά καθώς έχουμε 2.880.000 συνταξιούχους και 3.300.000 εργαζόμενους. Φτάνουμε δηλαδή στην αναλογία 1/1. Αν σ' αυτό το σκηνικό προσθέσουμε τους μικρότερους μισθούς από τη μια (άρα και μικρότερες εισφορές στα ταμεία) και τη μαζική φυγή από την άλλη που σχεδιάζουν - προγραμματίζουν οι δημόσιοι υπάλληλοι το 2015, διαμορφώνεται ένα εκρηκτικό περιβάλλον. Στην εκπαίδευση για παράδειγμα πολλοί συνάδελφοι (από τους οποίους πολλοί είναι βασικά στελέχη) επιθυμούν να συνταξιοδοτηθούν μέχρι το 2015 είτε λόγω αρκετών ετών υπηρεσίας (πάνω από 30), είτε γιατί έχουν 25ετία με ανήλικο παιδί, είτε γιατί αναγνωρίζουν χρόνια υπηρεσίας και θέλουν να φύγουν θεωρώντας λανθασμένα ότι η συνταξιοδότηση είναι ένα ασφαλές περιβάλλον. Φαίνεται δυστυχώς πως προσπαθώντας οι συνάδελφοι να ξεφύγουν από ένα ασφυκτικό εργασιακό περιβάλλον (αξιολόγηση, σχέσεις με γονείς, απειλητικό νομοθετικό πλαίσιο, αύξηση ωραρίου & ετών υπηρεσίας) θα αυξήσουν υπέρμετρα άθελά τους τον αριθμό των συνταξιούχων που προφανώς δε θα λαμβάνουν τις σημερινές συντάξεις, αλλά αρκετά μειωμένες σε σχέση με τις σημερινές.
Παπαδόπουλος Πάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου