Είμαι εκπαιδευτικός. Κινδυνεύω;

Το εργασιακό περιβάλλον των εκπαιδευτικών φαίνεται να κλονίζεται. Σ' αυτό συντελούν μια σειρά από παράγοντες που συνίστανται κυρίαρχα στο κλίμα αβεβαιότητας που συχνά σκόπιμα καλλιεργείται, στη γενικότερη ανάγκη αναδιοργάνωσης του δημόσιου τομέα, στην ανεπάρκεια της διοίκησης να καλλιεργήσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης, αλλά και στη μόνιμη ανασφάλεια των εκπαιδευτικών που δεν βίωσαν σχεδόν ποτέ από μέρους της πολιτείας ένα πλαίσιο σχέσεων που να στηρίζεται στην ειλικρίνεια, στην ανοικτή επικοινωνία, στην κατανόηση και στη συνέπεια- σχέσεις στις οποίες και οι εκπαιδευτικοί έχουν τις δικές τους ευθύνες, συχνά με τη μόνιμη επωδό της άρνησης της αξιολόγησης-.
Αναδεικνύεται σήμερα ένα καινούριο περιβάλλον όπου η εργασιακή ασφάλεια είναι πολυτιμότερη από τις υψηλές αμοιβές και η ειλικρινής ενημέρωση από τους επικοινωνιακούς εντυπωσιασμούς.
Αυτό που χρειάζεται είναι να ενισχύσουμε τους εκπαιδευτικούς μας, να τους εκπαιδεύσουμε εκεί που χρειάζεται, να μην τους αιφνιδιάζουμε αλλά και να τους κάνουμε μέτοχους και του σχεδιασμού της εκπαιδευτικής πολιτικής και της εκπόνησης του εκπαιδευτικού υλικού. Αυτό απαιτεί:
Την αξιοπιστία της διοίκησης,
Τον σεβασμό προς τους εκπαιδευτικούς,
Αντικειμενικότητα & αμεροληψία,
Κλίμα ομαδικότητας, υποστήριξης και υπερηφάνειας.
Μπορούμε και πρέπει να ξεφύγουμε από αγκυλώσεις που χρόνια μας δυσκολεύουν.
Παπαδόπουλος Πάρης