Σώπα, δάσκαλε, σώπα…

«Μια μέρα ήταν άνοιξη, χαρά Θεού, τα παράθυρα ήταν ανοιχτά κι έμπαινε η μυρωδιά από μια ανθισμένη μανταρινιά… δεν μπορούσαμε πια ν' ακούμε για οξείες και περισπωμένες. Κι ίσια-ίσια ένα πουλί είχε καθίσει στο πλατάνι της αυλής του σχολείου και κελαηδούσε. Τότε πια ένας μαθητής χλωμός, δε βάσταξε, σήκωσε το δάχτυλο: Σώπα δάσκαλε, φώναξε· σώπα δάσκαλε ν' ακούσουμε το πουλί». Το απόσπασμα αυτό είναι από την «Αναφορά στον Γκρέκο» του Καζαντζάκη. Μιλά στην καρδιά των περισσότερων που συχνά ένιωσαν μια ατέλειωτη μονοτονία στα σχολικά θρανία. Τα παιδιά αναζητούν δραστηριότητες και γνώσεις που να έχουν νόημα, να τα αγγίζουν, να τα ενδιαφέρουν, να τα αφορούν. Σ' αυτό μεγάλο ρόλο παίζει ο εκπαιδευτικός που συχνά σήμερα θα πρέπει να βάλει στην άκρη πολλές από τις δραστηριότητες και απαιτήσεις των  βιβλίων του δημοτικού σχολείου και να τις προσαρμόσει στις δυνατότητες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Άλλωστε πριν από χρόνια ( 1801) ο Πεσταλότσι έγραφε: «Ένα σχολικό βιβλίο είναι καλό μόνον όταν μπορεί να χρη­σιμοποιηθεί το ίδιο καλά, ή τουλάχιστον με επάρκεια, από έ­να δάσκαλο που δεν έχει εκπαιδευτεί ειδικά γι' αυτό το βι­βλίο όσο και από έναν ειδικά εκπαιδευμένο και προικισμένο δάσκαλο». Φαίνεται πως αρκετά βιβλία- έτσι όπως αναδεικνύεται από την καθημερινή εμπειρία των εκπαιδευτικών- χρειάζεται να απλοποιηθούν και να κατεβάσουν τον πήχη των απαιτήσεων. 
Παράλληλα σήμερα οι εκπαιδευτικοί έχουν μια ευθύνη. Την ευθύνη να πετύχουν στο έργο τους και να συμβάλλουν, ό­ποτε αποδεικνύεται απαραίτητο, στην αλλαγή των συνθη­κών ζωής των μαθητών και των μαθητριών τους. Και ποιο είναι το έργο τους; Η δη­λωμένη αποστολή του σχολείου να προετοιμάζει τα παιδιά για τη ζωή, δηλαδή, μεταξύ άλλων, να τα εφοδιάζει με στρατηγικές λήψης αποφάσεων και, ταυτοχρόνως, με ένα ευρύ φάσμα κατάλληλων συμπεριφορών για να μπορούν να εφαρμόσουν τις αποφάσεις τους. Φαίνεται πως μόνο μέσα από ένα πολιτισμικό επανακαθορισμό και μια βαθιά εκπαιδευτική προσέγγιση με ανθρώπινο και αξιοκρατικό προσανατολισμό, θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από νοοτροπίες, συμπεριφορές και πλαίσια που μας οδήγησαν εδώ και καιρό σ' ένα τέλμα, πνευματικό & υλικό. Δάσκαλε μη σιωπάς, δεν είναι ώρα.