Προετοιμασία μαθητών και μαθητριών για το τυχαίο!

Παίρνω αφορμή από τρία πράγματα:

 Ένα άρθρο με τίτλο: Γιατί η Φινλανδική εκπαίδευση θεωρείται η καλύτερη του κόσμου ;

 Ένα βίντεο που "ανέβασε" η Έλενα η Ελληνιάδου στο Blog της με τίτλο The future of Learning

και μία ταινία το Night Train to Lisbon -Νυκτερινό τρένο για τη Λισσαβόνα.

Οι αναφορές του άρθρου πράγματι προβληματίζουν: "Τι σημαίνει καλύτερη εκπαίδευση; Ότι οι μαθητές γίνονται καλύτεροι άνθρωποι γενικά και αόριστα; Ότι γίνονται πιο έξυπνοι; Ότι είναι μεγαλύτερο και καλύτερο το ποσοστό των επιστημόνων στην χώρα που έχει καλύτερη εκπαίδευση; Ότι η χώρα έχει πιο πολλούς νομπελίστες ή λογοτέχνες; Λιγότερη εγκληματικότητα;"....

• " Τα παιδιά στην Φινλανδία μελετούν κατά μέσο όρο μόλις 30 λεπτά κάθε βράδυ σπίτι τους.
• Οι σχολικές μέρες της χρονιάς είναι λιγότερες από τις αντίστοιχες σχολικές ημέρες που έχει το 86% των ανεπτυγμένων κρατών.
• Μόλις 4% είναι το ποσοστό των παιδιών  που παρατάνε το σχολείο!
• Τα θεσμοθετημένα τεστ είναι ελάχιστα…πιο συγκεκριμένα τα παιδιά δίνουν 1 μόνο επίσημο διαγώνισμα σε όλη τους την σχολική ζωή!
• Ο δάσκαλος έχει τεράστια αυτονομία να διαμορφώσει το μάθημα στην τάξη του όπως πιστεύει αυτός!"

 Η εκπαίδευση έχει στόχο την προετοιμασία των μαθητών και μαθητριών για την αυριανή τους ζωή. Να τους προσφέρει συνεργατικές δεξιότητες και ικανότητες διαχείρισης πληροφοριών και διεκδίκησης δικαιωμάτων για ένα καλύτερο αύριο για όλους. Αυτό που οι Αμερικανοί στο Project 2061 (χρονιά που θα περάσει κοντά στη Γη και πάλι ο κομήτης του Χάλεϊ ) αναφέρουν ως scince for all & citizenship.  Οι δεξιότητες όμως αυτές, δεν μπορούν ν’ αναδυθούν μέσα από τη καθημερινή σχολική πρακτική, μια που ο κλασσικός τρόπος διδασκαλίας, δεν επιτρέπει την ανάπτυξη εναλλακτικών νοημάτων, κριτικής σκέψης και δημοκρατικού διαλόγου, παρά επικυρώνει την «αυθεντία» του εκπαιδευτικού και του εγχειριδίου, καθώς επικεντρώνεται κυρίαρχα, στο πεδίο των γνώσεων. Κάποτε η πηγή πληροφοριών και το σχολείο ήταν ταυτόσημα. Σήμερα τείνουν να γίνουν αντίθετα. Η μάθηση έχει χρέος να σε προετοιμάζει για έναν κόσμο γεμάτο εκπλήξεις (όπως άλλωστε είναι η ζωή μας γεμάτη εκπλήξεις στην κοινωνία, πολιτική, οικονομία κ.λ.π.), όμως το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί σε προετοιμάζουν για βεβαιότητες (που δεν υπάρχουν). Ο εκπαιδευτικός στέκεται ανάμεσα στον μαθητή και τον κόσμο που τον περιβάλλει. Αυτός ο κόσμος του φαίνεται διαφορετικός, πολύπλοκος και μεγάλος. Ο εκπαιδευτικός δεν χρειάζεται να δίνει απαντήσεις αλλά να δημιουργεί τα ερωτήματα. Οι πληροφορίες είναι εκεί και μπορεί ο μαθητής και η μαθήτρια να τις βρει. Διδάσκει στρατηγικές και τρόπους διαχείρισης των πληροφοριών σ' ένα περιβάλλον που κρατά την περιέργεια του μαθητή ζωντανή. Βέβαια ο καθένας θα μπορούσε να επικαλεσθεί άπειρα επιχειρήματα για το αντίθετο. Έλα τώρα αφού η πολιτεία... Καλό είναι να έχουμε κατά νου ότι  οι επαναστάσεις καταστρέφουν το δήθεν τέλειο και φέρνουν στο προσκήνιο το ακατόρθωτο.

Ας προετοιμάσουμε μαθητές & μαθήτριες για το τυχαίο που είναι άλλωστε ο αληθινός σκηνοθέτης της ζωής, ένας σκηνοθέτης γεμάτος σκληρότητα, συμπόνια και μαγευτική γοητεία!

Παπαδόπουλος Πάρης