Για ν' απαντήσω στην ερώτηση θα σας διηγηθώ μια μικρή ιστορία:
"Ένα βράδυ δύο βάτραχοι έπεσαν κατά λάθος μέσα σ’ ένα κουβά με
γάλα στο γαλακτοκομείο ενός αγροκτήματος. Ο ένας ήταν επιστήμονας και ο άλλος ποιητής. Ο
επιστήμονας κολύμπησε για λίγο στο γάλα και αμέσως έκανε υπολογισμούς για την
άνωση που δέχονταν το σώμα του στο γάλα. Ήταν σαφές ότι δεν θα μπορούσε να τα καταφέρει. Πυκνότητα υγρού και βάρος του εκτοπιζόμενου γάλακτος...Ουφ!! Μ’
έναν βαθύ στεναγμό βυθίστηκε ακούμπησε στον πάτο και πνίγηκε. Ο ποιητής προσπάθησε να
θυμηθεί φράσεις που γνώριζε για το γάλα- και του πουλιού το γάλα, η μύγα μες
στο γάλα, κάηκε στο γάλα φυσάει και το γιαούρτι. Αμέσως άρχισαν να έρχονται στο
μυαλό του οι πρώτες ομοιοκαταληξίες και να σκαρώνει ένα ποιηματάκι. Όμως όλο
και κολυμπούσε και ανακάτευε το γάλα... Το πρωί η γυναίκα του κτηνοτρόφου μπαίνει
στο στάβλο και βρίσκει τον κουβά με το γάλα να έχει γίνει βούτυρο και στην κορυφή του να στέκεται
ένας εξαντλημένος βάτραχος". Φυσικά ποιητής, άλλωστε η τέχνη υπερβαίνει την πραγματικότητα και στη συνέχεια την καθορίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου